فرزندی از دیار عارفان وسالکان طریق حق ،مهد شهیدان وجانبازان وآزادگان ،زادگاه دانشمندان وفرهیختگان ومردان وزنان سخت کوش وزحمت کشی هستم که در ایثار وازخودگذشتگی وعلم وادب وایمان همیشه تاریخ سرآمد بوده اند . واکنون که اقتضائات روزگارما را همچون تخم اسپندی که روی آتش نهاده باشند ازهم پاشیده است فضای مجازی را تنها راه چاره دیده واز همه قلعه نی زاده های عزیز درسراسردنیا دعوت میکنم ازخودشان وقلعه نی بنویسند تا شاید این رشته مستحکم گسسسته نگشته وهمه از هم باخبر باشیم. ازنورچشمانم عاجزانه استدعا میکنم آخرین خبرهای مربوط به قلعه نی زاده هارا برای ما بفرستند تا دراسرع وقت منتشرنموده تاشاید بتوانیم ولو به صورت مجازی هم که شده شریک غمها وشادیهای یکدیگر باشیم.(چندین برابر جمعیت کنونی ساکن درقلعه نی درشهرهای دیگربویژه درتربت حیدریه ،مشهد وتهران ساکنند که متاسفانه عدم ارتباط موجب شکاف بین نسلها گردیده بگونه ای که نسل قبلی ها خیلی ازنسل بعدیها را نمی نشناسند) سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم / ولی دل به پاییز نسپرده ایم چو گلدان خالی لب پنجره / پر از خاطرات ترک خورده ایم اگر داغ دل بود ما دیده ایم / اگر خون دل بود ما خورده ایم اگر دل دلیل است آورده ایم / اگر داغ شرط است ما برده ایم اگر دشنه ی دشمنان,گردنیم / اگر خنجر دوستان,گرده ایم گواهی بخواهید:اینک گواه / همین زخم هایی که نشمرده ایم دلی سربلند و سری سر به زیر /از این دست عمری به سر برده ایم